Piekielne ogary- to tajemnicze stworzenia budową ciała przypominające wilki, których są z resztą dalekimi kuzynami.
Występowanie Te zwierzęta poruszają się w grupach zwanych wahdami (nie mylić w wilczymi watahami) liczących od 2 do 6 osobników. Mimo faktu, że jest ich dość dużo to pozostają nieuchwytne i rzadko można je spotkać, no chyba że to ONE będą chciały ciebie spotkać, chociaż módl się żeby tak nie było... Ogary potrafią się przystosować praktycznie do każdych warunków, wiec można spotkać je w każdym środowisku z wyjątkiem Arktyki. Swoje legowiska zazwyczaj budują pod ziemią w jamach czy pod korzeniami drzew, rzadziej w jaskiniach i spróchniałych pniach starych, wielkich drzew.
Wygląd
Piekielnego Ogara nie jest trudno rozpoznać. Jest to duży, masywny pies o silnych łapach zakończonych srebrnymi pazurami, szyi i ogonie. Mimo użycia słowa „masywne” Ogary wcale nie są jednymi z tych wielkich niezdarnych psów, są smukłe i zwinne niczym koty, chociaż zdarzają się pośród nich przedstawiciele o większych kabaretach, jednaki i takie osobniki mogły by zawstydzić panterę. Szczęki mają masywne i mocne, chociaż równie dobrze potrafią zmiażdżyć grubą metalową rurę jak i bez najmniejszych uszkodzeń przenieść jajko w swoich szczękach. Jeśli chodzi o ich umaszczenie, to występują przede wszystkim w ciemnych barwach typu czarny, wszystkie odcienie szarego, brąz czy granatowy. Trafiają się też osobniki o niejednolitym kolorze futra, które może przybierać różne wariacje takie jak prążki, plamki, znaczenia, mieszania kolorów i różnego typu przebarwienia mogące się wahać między czerwonym, bordowym i ciemnozielonym. Jednak ogólna zasada jest taka sama: futro musi mieć ciemny odcień, chociaż w niektórych wioskach krążą legendy o białym Piekielnym Ogarze.
artykuł w budowie. Nie edytować !!!